Osady morskie są ważną dziedziną z biologicznego punktu widzenia. Pelagiczne w znacznym stopniu pochodzą od organizmów, są przecież ich szczątkami. Z drugiej strony osady są środowiskami, w którym bytują ryjące organizmy denne, znajdujące tam pokarm i warunki bytu, tworzące charakterystyczne zespoły życia heterotrofów, uzależnione od fizycznego stanu i natury osadów. Dla bakterii muły aktywne mogą być pożywka, w której rozradzają się niekiedy w takich ilościach, że wypełniają prawie całą przestrzeń osadów. Badanie osadów pelagicznych jest ważną dziedziną, w której dzisiejsza wiedza o morzu, a ściślej geologia morska, dostrzegła prawdziwe archiwum dziejów oceanów i ich życia, a w pewnym stopniu także lądów i klimatów. Na głębokowodne osady należy dziś patrzeć jako na dokumentaryczne środowisko nie tylko życia morskiego i jego historii, ale jak na archiwum globu, w minimalnym stopniu zakłócone jakimiś większymi wstrząsami. Duży postęp w badaniu oceanów morskich wniosła szwedzka wyprawa na ?Albatrosie” (1947 ? 1948) przez zastosowanie tzw. sondy rdzeniowej, która umożliwiła wydostawanie ?wykrojów” rdzeniowych do 30 ni głębokości, pozwalających analizować miękkie osady denne z okresów do 3 min lat wstecz.
