Ta informacja była nieprawdziwa, ponieważ dobór do grupy był losowy i nie wiązał się z rzeczywistymi odpowiedziami badanych na pytania kwestionariusza osobowości. Osoby należące do grupy o niskiej samoakceptacji otrzymały negatywny profil swojej osobowości dowiadywały się zatem, że są mało krytyczne, że nie mają zdolności kierowniczych, nie wierzą we własne siły itp. Również te informacje były błędne.
Celem tego zabiegu było eksperymentalne ukształtowanie wysokiej i niskiej samoakceptacji, co uznano za niezbędne dla zweryfikowania hipotez sformułowanych przez Sigalla i Goulda. Po skończeniu badań psychologowie ci wyjaśnili osobom badanym procedurę eksperymentalną powiedzieli, że profile osobowości były fałszywe, że nie zależały one od rzeczywistych wyników. Badani opuszczali laboratorium bez bagaża błędnych danych o sobie.
Nieprawdziwe informacje dotyczą nie tylko osobowości, ale również zachowania. Tak na przykład w badaniach E. Hordyń- skiej (1978) osoby otrzymywały fałszywe dane o wynikach osiągniętych w czasie rozwiązywania zadań intelektualnych H. Markus (1977) wypaczała rezultaty osiągnięte przez ludzi w teście sugestywności A. Fenigstein i C. S. Carver (1978) przedstawiali fikcyjny zapis rytmu serca osób badanych. Wszystkie te zabiegi wykonywano po to,’ aby poprawniej zweryfikować hipotezy o genezie, strukturze i funkcjach regulacyjnych samowiedzy. Z reguły po skończeniu eksperymentu psychologowie czy socjologowie odwołują informacje podane w trakcie jego trwania, wyprowadzając osoby badane z frustrującej lub zbyt korzystnej sytuacji. Stosują zatem procedurę zwaną w literaturze anglosaskiej debriefing.
-2. W trakcie badań psychologowie często próbują wkroczyć w intymną i prywatną sferę spraw jednostki. Interesują się oni sądami opisowymi, samoocenami czy standardami osobis- 392 tymi, których jednostka nie chce ujawniać publicznie. Wiadomo, że prawo posiadania „obszaru spraw intymnych” jest jednym z podstawowych praw człowieka.
